CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Thursday, October 23, 2008

Kaklase ko si Jim Carrey..... NOT!









Ganitong ganito ang kanyang mga ngiti... hanggang ngayon akoy nakikilig..ehehe






Nakita ko si Jim Carrey nakaraang Martes.
Pero ang pangalan nya according sa kanyang nameplate ay Paul.
Kaklase ko sya sa isang training na ginanap sa facility namin sa Burlington.
Nakaupo sya sa malapit sa harapan at diretsong opposite ng kinalalagyan ko.


Sa ganyang arrangement, hindi mahirap na mahagip sya ng paningin ko sa tuwing titingnan ko ang aming guro o ang malaking projection board.
Talaga naman na nakakaaliw dahil sa striking similarity nila ng tunay na Jim Carrey.

Parang sya ang nakakabatang kapatid ng tunay na Jim Carrey.
And kanyang taas at balinkinitang pangangatawan,
Ang hugis ng kanyang mukha, ang kanyang mga mata
At higit sa lahat ang kanyang bukod tanging ngiti.
Ngiti ng tunay na Jim Carey sa maniwala ka at hindi.

Sa tuwing daraan ang paningin ko sa kanya, parang may magnet na magpapako ng aking tanaw … ulit ulit na namamamngha sa lapit ng kanilang mga mukha.
At mula sa wala, napapangiti ng bigla.
Hindi maitago aking pagka aliw at pagkamangha
Umaasang isang sandali na sya ay magpatawa.

Sa aking isip at imahinasyon… sya nga ang tunay na JimCarrey
Sa kanyang normal na buhay na empleyado at estudyante.
Pero kahit na gayon, kahit gaano na kapormal
Nakakatuwa and nakakatawa parin.

Siguro napansin nya mga ngiti kong puno ng mangha
Subalit kahit minsan hindi nya pinunlakan
Ang aking mga lihim na hiling
“Magpatawa ka naman, kahit man lang kaunti.”
Isang ngiwi ng labi habang naduling ang mga mata
Mga contorted na mukha ng comedian na si Jim Carrey

Pero sa huling sandali
Nang ang lahat ay patapos na…
Bola ng comments inumpisahang ipasa
Nagulat na bigla ang lingkod nyong tulala
Bola na hawak ni Jim Carrey
Binato sa akin … ako ang pinili

Baka naman nagkataon lang..
Baka naasar sa kakangisi ko…
Pero tuwa naman ako
Dahil napansin din kahit paano

Maganda pala kaklase si Jim Carrey
Di ka maaantok at di mabubwisit
Pero wish kolang na sa susunod
Na makadungpalad na maging magkaklase kami ulit
Na paunlakan nya aking mga nasa….



Ganito man lang sana…
Palihim at pansamantala…
Awesome talaga
Papa autograph na!

____________________
To my friends who cannot understand a word I wrote on this post... I apologize.
I'm on one of those tagalog moods.
I promise to make it up on other posts.

4 comments:

Oman said...

is he as funny? hehehe.

EM said...

Ngiti palang funny na nag eh! Kaso hanggang ngiti lang eh... ayaw man lang mag patawa. siguro kulang ang bayad..hehe. Pero talaga... tuwa kolang nung pinasa nya yung bola sa akin... layo ng pagitan namin at muntik ko nang di masalo. Kasi naman parang hot potato yung bolang yun...di lahat gusto magsalita. Anyway... abangan ang susunod na kabanata...at baka mag cross ulit ang landas namin!

Anonymous said...

next time i-ready din a camera phone para snap-snap feeling paparazzi!

EM said...

Lam mo Juleste naisip ko nga yan...pero mahigpit ang rules during class. No cellphones or blueberries. Hayaan mo ... pag iisipan nating mabuti ang modus operandi sa susunod!

hehe... saya ng class pag andyan si Jim Carrey... maski man lang in body!